Eenvoudig kerstverhaal, gebaseerd op het bekende kinderliedje.
Het kindje Jezus was geboren in de stal. Alle mensen kwamen naar de stal om het kindje met eigen ogen te zien. De mensen uit het dorp, de herders van de velden uit de buurt. Grote mensen en kinderen kwamen om Jozef en Maria te feliciteren met hun kleine baby, die lag te slapen in de kribbe met stro. De hele dag was het een enorme drukte in het kleine stalletje. ’s Avonds waren Maria en Jozef eindelijk alleen met hun kindje. Wat waren ze moe na al dat bezoek! Maria gaapte, Jozef gaapte en ook het kleine kindje Jezus gaapte. Eindelijk was het stil.
In het veld naast de stal stonden koeien te grazen. De hele dag hadden ze mensen zien komen en gaan. De koeien waren nieuwsgierig. Wat was er te zien daar in de stal? Ze liepen naar de deur van de stal en duwden die met hun snuit open.
"Boeh! Wat is er te zien? Ligt er vers hooi in de kribbe misschien?"
Baby Jezus schrok van het geloei en begon te huilen.
Maria keek boos naar de koeien:
"Sssst! Wees toch eens stil! Hier is een klein kindje dat slapen wil!"
"Boeh," zeiden de koeien, "dan zullen wij niet meer loeien." Heel zachtjes stapten ze naar binnen en keken naar de kribbe. Er lag geen vers hooi in, maar een klein babytje. De koeien keken naar het bijzondere kind. De kleine Jezus zag de koeien en stopte met huilen.
[lied]
Koetjes in 't stalletje wees toch eens stil,
Hier is een klein kindje dat slapen wil.
Boeh, zeggen de koeien,
Dan zullen we niet meer loeien.
De schapen hadden uit de verte gezien wat er gebeurde. Eerst waren al die mensen gekomen en nu gingen de koeien ook naar binnen. Wat was daar aan de hand? Ze begonnen druk te blaten en duwden de deur open.
"Bèèh, wat is er toch hier binnen, we willen het weten. Is hier soms iets te eten?"
Baby Jezus schrok van het geblaat en begon te huilen.
Maria keek boos naar de schapen:
"Sssst! Wees toch eens stil! Hier is een klein kindje dat slapen wil!"
"Bèèh," zeiden de schapen, dan zullen wij niet meer blaten. Heel zachtjes stapten ze naar binnen en gingen bij de kribbe staan en keken naar het bijzondere kind. De kleine Jezus zag de schapen en stopte met huilen.
[lied]
Schaapjes in 't stalletje wees toch eens stil,
Hier is een klein kindje dat slapen wil.
Beeh, zeggen de schapen,
Dan zullen we niet meer blaten.
De honden die altijd op de schapen letten schrokken wakker: "Hé, de schapen lopen weg!
Ze begonnen te blaffen en renden achter de schapen aan de stal in.
“Woef, woef, kom terug! Naar buiten schaapjes, vlug!”
Baby Jezus schrok van het geblaf en begon te huilen.
Maria keek boos naar de hondjes:
"Sssst! Wees toch eens stil! Hier is een klein kindje dat slapen wil!"
“Woef," zeiden de hondjes, dan houden wij onze mondjes." Heel zachtjes gingen ze bij de kribbe staan en keken naar het bijzondere kind. De kleine Jezus zag de honden en stopte met huilen.
[lied]
Hondjes in 't stalletje wees toch eens stil,
Hier is een klein kindje dat slapen wil.
Woef, zeggen de hondjes,
Dan houden we onze mondjes.
De poezen uit de buurt zagen dat de honden in de stal bleven. Ze begonnen met elkaar te smoezen. Waarom mochten de honden lekker binnen zitten en zij niet? Ze slopen erachter aan en glipten door de openstaande deur de stal in.
“Miauw! Wat is dat nou? Schuilen jullie voor de kou?"
Baby Jezus schrok van het gemauw en begon te huilen.
Maria keek boos naar de poezen:
"Sssst! Wees toch eens stil! Hier is een klein kindje dat slapen wil!"
“Miauw," zeiden de poezen, dan zullen we niet meer smoezen.” Op hun zachte kousenvoetjes liepen ze naar de kribbe en keken naar het bijzondere kind. De kleine Jezus zag de poezen en stopte met huilen.
[lied]
Poezen in 't stalletje wees toch eens stil,
Hier is een klein kindje dat slapen wil.
Mauw, zeggen de poezen,
Dan zullen we niet meer smoezen.
Buiten renden de muizen door het gras. Alle poezen waren weg, dus ze hoefden niet op te letten. Maar na een tijdje vonden de muizen het eigenlijk maar saai zo. Dus kropen ze onder de deur van de stal door om te kijken waar de poezen waren gebleven.
“Piep, piep, piep, we komen jullie plagen! Ga je dan weer op ons jagen?”
Baby Jezus schrok van het gepiep en begon te huilen.
Maria keek boos naar de muizen:
"Sssst! Wees toch eens stil! Hier is een klein kindje dat slapen wil!"
“Piep," zeiden de muisjes, dan houden we onze snuitjes.” Zachtjes trippelden ze naar de kribbe, klommen op de rand en keken naar het bijzondere kind. De kleine Jezus zag de muizen en stopte met huilen.
[lied]
Muisjes in 't stalletje wees toch eens stil,
Hier is een klein kindje dat slapen wil.
Piep, zeggen de muisjes,
Dan houden we onze snuitjes.
En toen viel baby Jezus eindelijk in slaap. Maria en Jozef keken blij naar hun kindje en vielen ook in slaap. De koeien vielen in slaap en de schapen. De honden vielen in slaap en de poezen. En als allerlaatste vielen ook de muizen in slaap. Het was muisstil daar in de stal. Sssst!
©Babboes 2015 (verhaal, tekeningen en laatste twee coupletten lied)
Copyright lied: H. Broekhuizen
Schimmenspel
Bij dit verhaal maakte ik tekeningen waarmee jijzelf of kinderen het verhaal kunnen naspelen als schimmenspel. Je kunt de figuren ook gebruiken als patroon voor viltfiguren op een flanelbord.
Klik op het plaatje hieronder om de figuren als PDF-document te downloaden.
