Een vertel- en knipverhaal

In een land hier ver vandaan, over de zee en achter de bergen, leeft een kleine jongen: Boris. Met zijn vader en zijn moeder woont hij in een klein huisje aan de rand van het bos. Het is bijna kerstmis en Boris weet zeker dat hij net als andere jaren weer een mooi cadeau zal krijgen van zijn vader en moeder. Eigenlijk wil Boris ook heel graag een cadeau voor hen kopen, maar hij weet niet hoe: hij is immers nog klein en heeft zelf geen geld.

Op een winterse dag gaan vader en moeder naar de stad voor de laatste kerstboodschappen. Boris blijft alleen thuis. 1)

Dat vindt hij best spannend, maar eigenlijk ook wel leuk. Het is niet de eerste keer dat hij alleen is en hij weet dat hij niet bang hoeft te zijn. Net als normaal gaat hij spelen in het bos achter het huis. Vrolijk loopt Boris over het smalle paadje het bos in 2).

Hij komt er vaak en hij kent de weg op zijn duimpje. In de bocht van het pad ziet hij een klein denneboompje en dan krijgt hij ineens een idee: het lijkt wel een kerstboompje! Als hij die nou eens mee naar huis neemt als verrassing voor zijn ouders: dan heeft hij eindelijk ook een cadeau! Hij heeft dan wel een bijl nodig om het boompje om te hakken… dus Boris draait zich om en rent naar huis om een bijl te halen. 3)

Voorzichtig doet Boris de deur van de schuur open. Het is er donker en stoffig. Eigenlijk mag hij van zijn vader hier niet komen, want hij zou zich kunnen bezeren aan het gereedschap. Voorzichtig loopt hij naar de achterste hoek van het schuurtje, waar hij weet dat de bijl staat. Oeff… zo’n bijl is nog best zwaar! Boris tilt hem voorzichtig op, legt hem over zijn schouder en loopt als een een stoere houthakker weer terug naar het boompje in het bos. 4)

De weg naar zijn boom lijkt een stuk langer met die zware bijl op zijn schouder. Boris moet onderweg een paar keer uitrusten, maar dan is hij er eindelijk. Wanneer hij nèt wil beginnen met hakken bedenkt hij ineens iets: als hij de boom uitgraaft in plaats van omhakt, dan kan hij hem in een pot zetten en na de kerst weer terugplanten! Op die manier kan hij zijn kerstboom volgend jaar misschien nog een keer gebruiken. Boris vindt dit zelf een nog beter plan en dus loopt hij terug naar het huis om een schep te halen. 5)

De deur van de schuur staat nog open en Boris zet de bijl gauw terug op zijn plek in de hoek. Aan de muur naast de deur hangt het tuingereedschap: een hark, een schoffel en natuurlijk een spade (schep). Boris tilt de schep voorzichtig uit de haak en sleept hem achter zich aan het bospad op. 6)

Terug bij het boompje begint hij ijverig te spitten. Voorzichtig graaft hij een diep gat, zodat hij de boom met wortel en al uit de grond kan tillen. Na een poos hard werken heeft hij het voor elkaar: zijn denneboom ligt naast het gat. Maar… hoe krijgt hij de boom nu mee naar huis? Het leek in de grond best een klein boompje, maar om hem op te tillen is hij toch echt te groot. Teleurgesteld gaat Boris zitten naast zijn boom. Maar dan schiet hem iets te binnen: een kruiwagen! Hij heeft een kruiwagen nodig. Boris springt overeind en rent terug naar huis. 7)

De kruiwagen staat altijd onder het afdakje achter de schuur, ook nu. Boris pakt de handvatten goed beet en rijdt de kruiwagen het hobbelige bosppad op. Dat valt nog niet mee, want het wiel wiebelt en stuitert over de stenen en boomwortels. Maar stap voor stap komt hij uiteindelijk op de plek waar zijn boom ligt te wachten. 8)

Boris slaat zijn armen om de takken van de denneboom en tilt hem zo goed en zo kwaad als hij kan op. Gelukkig heeft hij een dikke jas aan en handschoenen en heeft hij daardoor geen last van al die prikkende naalden. Met rode wangen van de inspanning lukt het hem om de boom in de kruiwagen te leggen. Het past precies. De modderige wortels liggen in de bak van de wagen en de top van het boompje steekt er aan de voorkant net uit. Tevreden loopt Boris met de zware kruiwagen terug naar huis over het kronkelige bospad. 9)

Thuis plant Boris de boom met zijn wortels in een grote emmer en zet hem middenin de kamer neer. De rest van de middag is hij druk in de weer met papier, schaar, kleurpotloden en lijm. Hij knutselt slingers en kerstballen, totdat zijn denneboom van onder tot boven is versierd. En dan wacht hij tot zijn vader en moeder thuis komen.

Het duurt niet lang, voordat hij de voordeur open hoort gaan. Boris springt op, gooit de deur van de kamer open en roept: “Verrassing!!!”. Daar staan vader en moeder en vol verbazing kijken ze naar de prachtig versierde kerstboom die daar staat, midden in de kamer. 10)

NB Dit verhaal is geschreven voor "cut and tell". Gedurende het verhaal wordt gaandeweg een kerstboom uit een dubbel vel papier geknipt: bij iedere noot *) het volgende knipje. Aan het eind wordt het vel als verrassing opengevouwen en is de kerstboom klaar. In de video hieronder kun je zien hoe ik het doe.

Originele bron: Paper-Cutting Stories for Holidays and Special Events by Valerie Marsh,

Bewerking en Nederlandse vertaling: Melanie Plag

© Babboes 2009

UPDATE 3/7/2014 Ik heb dit verhaal vertaald en herschreven aan de hand van een Engelse samenvatting zonder bronvermelding, die ik jaren geleden op internet vond. Inmiddels heb ik ontdekt dat het origineel afkomstig is uit "Paper Cutting Stories for Holidays and Special Events" van Valerie Marsh Alleyside Press, 1994, ISBN 0-917846-42-7