Gebaseerd op sprookje nr. 200 van de gebroeders Grimm

Tom woonde met zijn moeder in een klein huisje. Het was winter. Er lag een dik pak sneeuw en zelfs binnen kon je de kou voelen. Tom en zijn moeder zaten daarom dicht bij de kachel, waarin een behaaglijk houtvuur brandde. Maar het hout brandde snel en de voorraad was bijna op. Daarom stuurde moeder Tom naar het bos om meer

Bewerking van The Selfish Giant, geschreven door Oscar Wilde

Iedere middag wanneer ze uit school kwamen, speelden de kinderen in de tuin van de Reus. Het was een prachtige, grote tuin met mals groen gras. Bloemen stonden verspreid over het gras als sterren aan de hemel en er stonden twaalf perzikbomen, die in de lente getooid waren met roze en paarlmoeren bloesem en in de

Alex keek naar buiten. De lucht was grijs en het was koud. Hij verveelde zich en blies wolkjes op het koude raam. "Mama, mag ik buiten spelen?" "Ja hoor. Neem Laika meteen mee, dan is die ook even eruit." Alex trok zijn jas aan en riep zijn hond Laika. Hij vond het heerlijk om met haar naar het bos te gaan en Laika ook. Ze blafte opgewonden toen hij de deur opendeed. "Vergeet je wanten niet,"

Vrij naar Hans Christian Andersen - Het Zomerklokje

Het was winter. Een dikke laag sneeuw bedekte de aarde. De lucht was koud en de wind was guur. Maar onder de grond was een klein huisje waar het lekker warm was. In dat huisje woonde een bloem. Opgevouwen lag ze in haar bolletje.